Multiple Myelomada kromozom 1’in yapısal anomalilerin sık rastlanır ve daha ileri düzeydeki hastalıklar ile alakalıdır.1q21’in (CKS1B) amplifikasyonu multiple myelomada görülen en sık tekrarlayan kromozom aberasyonudur.CKS1B geninin over ekspresyonu hücre siklusunu yükselterek daha çok çoğalması ile sonuçlanır. Bu multpl myelomanın gelişmiş fenotipi ile ilgili olup bu nedenle kötü prognoz ve hastalığın ilerlemesi anlamına gelir.CDKN2C (P18) bir tümör supresor geni olup apoptik hücre ölüm sürecini ve DNA fragmantasyonunu indükler, buradaki genin delesyonu hastalığın gelişmesine neden olur. Kanserlerde P18 delesyonu seyrek görüldüğü rapor edilmiş olsa bile, sitogenetik analizler, multiple myelomada bu anomalinin %16 olduğunu göstermiştir.
CKS1B/CDKN2C ürünü, PYGO2 ve ZBTB7B genleri dahil olmak üzere tüm CKS1B genini ve komşu bölgeleri kapsayan kırmızı etiketli 182 kb'lik bir prob ile tüm CDKN2C geni, D1S1661 işaretçisi ve FAF1 geninin santromerik ucu.
CKS1B ( CDC28 protein kinaz düzenleyici alt birim 1B ) geni 1q21.3'te bulunur ve CDKN2C ( sikline bağımlı kinaz inhibitörü 2C ) geni 1p32.3'te bulunur.
CKS1B dahil 1q21 bölgesinin kazanımı, multipl miyelomda 1 görülen en sık görülen kromozomal anormalliklerden biridir . CKS1B geninin aşırı ekspresyonu, hücre döngüsü ilerlemesini yukarı regüle ederek daha proliferatif bir hastalığa neden olur 2 . Bu, multipl miyelomun ileri fenotipi ile ilişkilidir ve bu nedenle kötü prognoz ve hastalık ilerlemesi 1,2,3 ile ilişkili olabilir . 1q21 kazanımı, düşük hayatta kalma ile ilişkilendirilmiştir ve hastalık nüksetmesinde daha fazla amplifikasyon gözlemlenmiştir. 1. kromozomun uzun kolunun tam kazanımları da multipl miyelomda yaygındır ve izokromozomlar, duplikasyonlar veya sıçrayan translokasyonlar şeklinde ortaya çıkabilir ve sıklıkla hastalığın ilerlemesi ile ilişkilidir 4 .
CDKN2C, apoptotik hücre ölümü ve DNA fragmantasyonu 5 indüklemekten sorumlu bir tümör baskılayıcı gendir . Multipl miyelomda sitokin IL-6'nın ekspresyonu ile yukarı regüle edilir ve genin homozigot delesyonu daha proliferatif bir hastalık 5 ile ilişkilidir . İnsan malignitesinde CDKN2C delesyonlarının nadir olduğu bildirilmiş olsa da, sitogenetik analizler, 1p32-36 anormalliklerinin insan multipl miyelomunun yaklaşık %16'sında meydana geldiğini ve daha kötü genel sağkalım ile ilişkili olduğunu göstermiştir 2,3,5,6 .
Sitogenetik anormallikler, multipl miyelom vakalarının yaklaşık üçte birinde geleneksel sitogenetik tarafından saptanır, ancak FISH, saptanan kromozomal anormalliklerin oranını >%90'a yükseltir 7 .
| Kullanım Kılavuzu | İndir |
